Sanne spreekt zich uit, deel 5

Een gevulde maag

Vandaag wil ik het hebben over de vele initiatieven die Amsterdam rijk is, naast de eerder besproken voedselbank.

• Je hebt buurtkastjes, waar mensen eten in kunnen zetten dat ze niet gebruiken en aan anderen willen geven.
• Je hebt BuurtBuik, waar door vrijwilligers wordt gekookt met gered voedsel van supermarkten, horeca en boeren. Hier kunnen mensen die het niet breed hebben gratis een maaltijd eten. Soms krijgen ze ook nog voedsel dat over is extra mee naar huis.
• Er is een supermarkt waar je zonder te betalen boodschappen kan halen.
• Er is een sociale kruidenier waar je spullen kan krijgen die niet vaak te vinden zijn in de pakketten van de voedselbanken.
• In buurthuizen of kerken zijn regelmatig bijeenkomsten of gratis cursussen waarbij een broodmaaltijd wordt aangeboden.
• Er zijn particuliere voedselbanken in verschillende stadsdelen voor mensen die net boven de grens van de voedselbank zitten.
• Er zijn weggeefwinkels waar bijvoorbeeld kleren en huisraad gratis uit te zoeken zijn.

Allemaal heel mooie initiatieven waar mensen die het nodig hebben gebruik van kunnen maken. Maar…

Spiksplinternieuwe elektrische fiets

Ik ben, toen ik nog vrijwilliger in het buurthuis was, ook mensen tegengekomen die het helemaal niet zo hard nodig hadden, maar die alle kastjes, alle weggeefwinkels en alle gratis maaltijden afgingen. Eén man staat mij bij. Hij reed op een spiksplinternieuwe elektrische fiets, waarmee hij langs alle stadsdelen ging om gratis spullen en eten op te halen.

Deze man had AOW én een pensioen. Hij was niet rijk, maar ook zeker niet arm. Hij vertelde iedereen vol trots dat hij die elektrische fiets binnen no time bij elkaar had gespaard door altijd gratis te eten. Op zich mag dat, maar wat ik hieraan moeilijk vind is dat hij eten en spullen meeneemt die voor mensen hadden kunnen zijn die het vele malen harder nodig hebben dan hij.

Helaas staat dit verhaal niet op zichzelf. En dat is jammer, want ik hoor ook dat er daarom mensen zijn die geen eten meer in de buurtkastjes plaatsen. Zij vinden het echt vervelend dat er door mensen als deze meneer, maar ook door jongeren, eten uit wordt gehaald, dat dan niet terechtkomt bij de mensen die het nodig hebben.

Pak koekjes of frikandellen

Er zijn in Nederland helaas veel mensen die niet of nauwelijks kunnen rondkomen. De boodschappen worden duurder en duurder. Als je echt weinig te besteden hebt gaat het niet meer om: wat is gezond? In eerste instantie kijk je dan naar: wat vult mijn maag? Van één euro kan je geen maaltijd in elkaar draaien en ook geen brood en beleg kopen. Met een pak/rol koekjes voor minder dan een euro heb je een gevulde maag.

Groente/fruit en vlees/vis/kaas/eieren zijn veel te duur, dus als je iets meer hebt voor de maaltijd wordt het bijvoorbeeld pasta met tomatensaus, zonder groente en zonder vlees. Het eten van vlees is natuurlijk niet per se noodzakelijk, maar als vegetariër is het wel het beste om extra peulvruchten, soja, noten en pitten te eten en dat zijn ook boodschappen die relatief duur zijn.

Mensen die minder inkomen hebben, maken vaak veelvuldig gebruik van aanbiedingen. Maar de aanbiedingen van vlees zijn, ook met ‘de tweede voor de helft van de prijs’, vaak te duur. Het is dan nog steeds goedkoper om een zak van eigen merk-patat met een doos van twintig frikandellen te kopen waar je meerdere dagen van kan eten.