Het verhaal van Rafaella, deel 8

Bedankt God dat ik nog adem

Ondanks dat alles moeilijk gaat, bedank ik God dat ik adem. Ook al vind ik alles moeilijk, ik kan elke dag nog mijn dingen doen en er is altijd iets waar ik blij van word. En dan zeg ik: ‘Dank je God, je hebt me nog niet verlaten.’ Ik veeg mijn tranen weg en ga verder en bid elke dag voor mijn kinderen dat het goed gaat en dat ze mij vergeven dat ik ze niet elke dag kan zien, ze niet alles kan bieden. Maar de tijd zal zeker komen dat het gaat gebeuren.

Stilte om me heen

Tranen in m’n ogen als ik opsta en de stilte hoor om me heen. En dan denk ik: wat moet ik nou weer gaan doen? Maar dat komt goed. Ik besef dat ik dit echt alleen moet doen. Ik kan er niet altijd over praten omdat ik het niet wil.

Mijn tranen weg

Ik blijf ademen en doorgaan en proberen om door te gaan en positief te blijven en te bidden tot God: ‘Help me naar een oplossing.’ En ik veeg weer m’n tranen weg en ga door.

Soms moet iedereen mij even laten. En bedankt God dat ik nog adem en blijf strijden tot het eind.