'Transitie Journeys'

Transitie Journeys

Omschrijving

In Nederland heeft ongeveer 6 procent van alle 15- tot 25-jarigen een licht verstandelijke beperking (LVB), van wie ongeveer 40 procent ook last heeft van psychische problemen. Deze jongeren en jongvolwassenen hebben door hun lagere intelligentie en problemen op het gebied van (sociale) redzaamheid vaak moeite om zich staande te houden in dagelijkse situaties. Zij hebben dan ook gedurende hun leven op verschillende momenten behandeling of ondersteuning nodig.

Op 18-jarige leeftijd vindt een transitie plaats van jeugd- naar volwassenenzorg. De complexe combinatie van een LVB en psychische problematiek maakt jongvolwassenen in deze overgangsperiode kwetsbaar en het vinden van gepaste volwassenenzorg is vaak lastig. Een deel van de jongvolwassenen die blijvend ggz-hulp nodig heeft, raakt hierdoor lost in transit.

Maastricht University wil met Transitie Journeys minder jongvolwassenen met een LVB en psychische problemen ‘kwijtraken’ gedurende deze transitie naar volwassenheid en volwassenenzorg, door kennis en ervaringen te verzamelen, te analyseren en te verspreiden.

Aan de hand van interviews gaat de universiteit samen met jongeren met een LVB en psychische problematiek in de transitiefase, en hun ouders, de routes naar ‘zo zelfstandig mogelijk’ en ‘volwassenenzorg’ in kaart brengen. Tegelijkertijd wordt op systematische wijze kennis verzameld over de barrières en succesfactoren in de zorg in deze transitieperiode, via ervaringsdeskundigen en zorgprofessionals.

Doel

Doel van Transitie Journeys is om jongvolwassenen met een LVB en psychische problematiek te ondersteunen in hun zelfredzaamheidsontwikkeling in de periode van adolescentie naar volwassenheid (16-27 jaar). Dit om minder jongvolwassenen met een LVB en psychische problemen ‘kwijt te raken’ en om de vormen van ondersteuning in de transitieperiode beter af te stemmen. Om zo de zorg samenhangender, toegankelijker en effectiever te maken. De kennis en ervaring uit dit project zullen worden ingezet om professionals die met deze jongeren werken beter toe te rusten.