Sifra

Als Sifra (28) iets tegen haar jongere zelf zou kunnen zeggen, dan was het: durf autonoom te kiezen. ‘Hou jezelf niet klein. Wees je bewust van wat jij zelf wil. Leef volgens wat jij zélf gelooft. Gun dat jezelf. Jij bent waardevol, los van wat je doet.’ Maar aangezien dat niet kan – het woord richten aan het kind dat ze was – wil ze het tegen jongeren zeggen die in een vergelijkbare situatie zitten, als panellid bij Team GeestKracht.

Existentiële crisis

Met vallen en opstaan leerde Sifra zelf die lessen. ‘Ik bleef maar vastlopen in studie en werk,’ vertelt ze. ‘Pas toen ik een burn-out kreeg, ontdekte ik wie ik zelf was.’ Ze realiseerde zich dat haar jeugd best ingewikkeld was geweest. ‘Ik groeide op in een gezin met een ouder met een psychiatrische achtergrond. Daarnaast werd ik op school gepest. Ik was veel bezig met wat anderen vonden en wilden. Wat ik zelf vond en wilde wist ik niet goed. Eigen keuzes maken, grenzen aangeven, dat vond ik heel moeilijk. Die burn-out was een soort existentiële crisis, ik moest mezelf echt heruitvinden.’

Het geluk van een ander

Ze moest leren onderscheid te maken wat werkelijk bij haarzelf hoorde en wat bij een ander thuishoorde. ‘De loyaliteit naar anderen hoef je niet per se los te laten, maar uiteindelijk ben je niet verantwoordelijk voor het geluk van een ander. Dus je kunt er wel voor ze zijn, maar het moet niet iets fundamenteels afnemen van jezelf.’

Verder dan de glimlach

Sifra had gewild dat er eerder hulp was geweest voor haar. Dat is ook wat ze wil uitdragen met Team GeestKracht. ‘Kijk verder dan de glimlach die kinderen op hun gezicht hebben.’

Zelfvertrouwen

Inmiddels heeft ze meer zelfvertrouwen, voelt ze zich sterk. Ze is blij waar ze nu staat in haar leven. ‘Ik leid mijn eigen weg. Een overwinning voor mij was trouwen; mijn plek vinden in een gezonde relatie. En het werk wat ik nu doe, ook dat is een overwinning. Vertrouwen hebben in wie ik ben en wat ik kan.’