Sanne spreekt zich uit, deel 12

We zijn allemaal mensen

Wat is er toch aan de hand met Nederland? Ik snap het echt niet.

Nederland is de laatste jaren steeds veiliger geworden, maar niet voor vrouwen en asielzoekers en mensen uit de LHBTI+-gemeenschap. Dodelijk geweld tegen vrouwen, femicide, komt steeds vaker voor in Nederland. Zo wordt er elke acht dagen een vrouw vermoord en ook discriminatie en geweld tegen LHBTI+-mensen neemt toe.

Er wordt een jonge vrouw vermoord en als er daarna vrouwen gaan protesteren en vragen om ’s nachts veilig over straat te kunnen, dan worden ze aangevallen, betast en zelfs mishandeld door over het algemeen jonge mannen. Online werd beweerd dat de vrouwen hierover logen en dat dit helemaal niet gebeurd was.

Veel verschillende achtergronden

Ook klinkt er meteen weer een roep om minder asielzoekers en schiet de PVV omhoog in de peilingen. Want de mogelijke verdachte is iemand die in een AZC verbleef. Wat hij heeft gedaan is verschrikkelijk, maar hij is niet alle asielzoekers. In Nederland wonen nou eenmaal mensen met veel verschillende achtergronden en dat is normaal. Geert Wilders is tenslotte zelf ook geen ‘volbloed Nederlander’ en is getrouwd met een Hongaarse, en daar hoor je ook niemand over, toch?

Nederland heeft zelf eeuwenlang mensen hiernaartoe gehaald om werk te doen dat Nederlanders zelf niet willen doen (schoonmaken, inpakken, plukken, in de bouw en in de zorg). En doet dat nog steeds, bijvoorbeeld voor onze horeca, die grotendeels draait op mensen die niet uit Nederland komen, omdat zij wel hard willen werken tegen een schamel loontje. Het is zelfs zo dat de Nederlandse economie buitenlandse krachten hoognodig heeft, omdat er te weinig jongeren technische beroepen willen doen en we anders de digitale revolutie niet kunnen bijhouden.

Wie zijn wij om anderen te veroordelen?

Dagelijks wordt er op sociale media van alles geroepen. Veilig achter hun toetsenbord hebben mensen het hoogste woord, en vaak niet zo netjes verwoord: Alle mensen die naar Nederland komen zijn hier om onze huizen af te pakken, ons werk in te pikken, een uitkering te trekken en ergere uitspraken die ik hier niet eens wil opschrijven.

Maar wie zijn zij om daar een oordeel over te vellen? Het lijkt wel of mensen zich steeds minder kunnen inleven in iemand anders. Niet kunnen of niet willen, ik weet het niet. Iedereen moet zich volgens hen maar aan ‘ons Nederlanders’ en onze regels aanpassen. En tuurlijk zijn de regels er niet voor niks, maar wat is er erg aan als iemand zich anders kleedt en anders eet? Wie zijn wij om anderen te veroordelen?

Natuurlijk mag je ergens een andere mening over hebben, en je kan het oneens zijn met anderen en daarover in discussie gaan, maar laat mensen in hun waarde. Ze zijn niet minder dan dat jij bent, alleen anders. En dat geldt voor iedereen, ook voor mensen uit de LHBTI+-gemeenschap, asielzoekers of wie dan ook.

Iets liever zijn voor elkaar

De mensen die naar Nederland komen, hopen op een beter bestaan, hebben door oorlog of gebrek aan werk een slechte of geen toekomst in hun geboorteland. Dit zijn mensen met bijvoorbeeld een trauma, die onder moeilijke omstandigheden een lange reis hebben afgelegd en zij worden dan bij asielzoekerscentra uitgemaakt voor van alles en nog wat. Welk mens waar dan ook ter wereld zou zijn eigen land, cultuur, familie en vrienden achter zich laten om hier zogenaamd gratis te komen wonen? Ik denk dat elk mens die hier eens goed over nadenkt wel kan begrijpen dat je dat zonder een dringende reden echt niet doet.

Het zal maar zo zijn dat bijvoorbeeld Rusland verder oprukt in Europa en dat er mensen uit Nederland moeten vluchten en dan in een ander land aankomen, al dan niet met trauma’s door de oorlog en het geweld. Je spreekt de taal niet, je hebt amper spullen mee kunnen nemen, vaak zijn er ook familieleden achtergebleven of gedood en dan zal je maar zo ontvangen worden.

En realiseer je dan: we zijn allemaal mensen en hebben allemaal gevoelens, laten we gewoon iets liever zijn voor elkaar.

Liefs Sanne