Sanne spreekt zich uit, deel 10

Werkende armen en de armoedeval

Ondanks dat wij met z’n allen leven in zo’n rijk land als Nederland, zijn er mensen die niet rondkomen. Vandaag wil ik het over de groep werkende armen en de armoedeval hebben.

In Nederland leven momenteel ongeveer 780.000 mensen in armoede en 200.000 werkende armen. Volgens de laatste cijfers leven er nog maar 540.000 mensen in armoede. Niet omdat er ineens veel minder mensen in armoede leven, maar omdat er een nieuwe meetmethode gebruikt wordt.

Wel werk, maar toch arm

Maar wat is nou een werkende arme? Dit is iemand die wel een baan heeft, maar met te weinig inkomen en daardoor onder het sociaal minimum leeft. Werkende armen verdienen dus wel een inkomen uit werk, maar dat inkomen is onvoldoende om in hun levensbehoeften te voorzien.

Wat ik lastig vind is dat hierbij wordt uitgegaan van gemiddelde uitgaven, terwijl mensen niet allemaal dezelfde uitgaven hebben. En dan heb ik het uiteraard niet over te dure abonnementen en andere luxe zaken.

Om een voorbeeld te geven: er werd ooit tegen mij gezegd dat ik maar moest verhuizen, omdat ik in een te duur huurhuis woonde. Ik denk dat iedereen begrijpt dat met het huidige huizentekort dat echt niet simpel is. Daarnaast woon ik in Amsterdam, waar de gemiddelde wachttijd voor een huurhuis 20+ jaar is. Dit betekent dat ik in een duurder huis dan gemiddeld woon en dus hogere kosten heb.

Verder vind ik dat het sociaal minimum te laag is. Veel mensen kunnen daarmee net alle vaste lasten betalen en houden dan weinig over. Ze hebben vaak de voedselbank nodig en kunnen niet een dagje naar een dierentuin of pretpark (laat staan op vakantie). Ik heb het al eerder gehad over dat er minder geld is om gezond te eten en dat er bij mensen in armoede ook vaak meer gezondheidsproblemen zijn.

Werken moet lonen

Als werkende arme kan je niet altijd gebruikmaken van de voorzieningen voor mensen in armoede, zoals toeslagen, kwijtscheldingen, stadspas en andere fondsen. Vaak omdat je dan net iets meer dan de uitkering verdient, maar zonder de toeslagen. Omdat je bijvoorbeeld kinderopvang nodig hebt, kun je lager uitkomen dan met een uitkering.

Werken loont dus niet altijd. Mensen die vanuit een uitkering gaan werken, hebben hier soms mee te maken. Door te werken gaan ze er financieel op achteruit. Dit heet de armoedeval. Dit kan mensen ook tegenhouden om meer uren te gaan werken of er een tweede baantje bij te nemen.

Een voorbeeld van de armoedeval: een alleenstaande ouder die vanuit de bijstand vier dagen gaat werken tegen minimumloon, en daarom gebruik moet maken van kinderopvang, houdt per jaar ruim €1000,- minder over dan wanneer hij/zij nog in de bijstand zou zitten.

De stimulans ontbreekt

Mensen met een uitkering worden vanuit de overheid en gemeentes gestimuleerd te gaan werken en moeten verplicht solliciteren. Dit is dus heel lastig voor mensen die wel willen werken maar zich dit eigenlijk niet kunnen veroorloven. Terwijl de bedoeling is dat werken leidt tot financiële onafhankelijkheid. En dat zou ook zo moeten zijn!