Een vrouw die veel van het leven heeft gezien en ook veel heeft geleerd: te strijden met pijn, soms geluk. Soms lijkt het of ik alleen maar negatief ben, maar ik denk en zeg hoe ik me voel. Geloof me, het is niet makkelijk om te vertellen of schrijven hoe je echt in het leven hebt gestaan en nog steeds natuurlijk. Ik heb leuke dagen en leuke dingen meegemaakt, dat heeft me sterk gehouden. Soms, of altijd, kwam ik mezelf tegen: wie ben ik en wie wil ik zijn?
Mijn levensverhaal zal altijd doorgaan, maar gelukkig kan ik zeggen dat ik bepaalde keuzes heb gemaakt en daar heb ik mijn rust in gevonden. En natuurlijk zijn er momenten dat je denkt: nee, ik wil niet in dezelfde draad zitten. Logisch! Maar ik besef dat ik dat altijd zelf gedaan heb, in de keuzes die ik gemaakt heb in m’n leven. Of de momenten dat ik dacht: ja, is goed. Het komt wel goed. Of wist: ik heb toch zoveel overleefd. Er zijn dagen en momenten dat ik het heel moeilijk heb gehad en nog steeds gaat niks perfect, maar dat zal het ook nooit gaan.
Ik heb echt zware tijden meegemaakt. Mijn kinderen, mijn moeder die is overleden, ik zat in een relatie waarin ik mezelf helemaal kwijt was. Ik voelde me altijd onzeker en was altijd verdrietig. Voelde me vaak machteloos waardoor ik zomaar woedeuitbarstingen had.
Om die stap te maken om ermee te stoppen was voor mij heel moeilijk. Ik voelde me totaal verloren, ik wist er niet mee om te gaan. Ik haat het zo om pijn te hebben of om verdrietig te zijn. Slapeloze nachten en toch door blijven gaan. En denken: kom op geef niet op.