Gaby Rog en Mektouba el Bannouhi

‘Ons doel: gezond opgroeien met perspectief in Tilburg.’

Gaby Rog: ‘Met ons project “Gezond opgroeien met perspectief” werken we in twee wijken van Tilburg: Het Zand in Tilburg-West en Groenewoud in Tilburg-Zuid.’

Mektouba el Bannouhi: ‘Deze wijken verschillen enorm van elkaar. Het zijn ook geen aangrenzende wijken. In Het Zand wonen veel nieuwkomers en in Groenewoud veel “oud-Tilburgers”. Het wijkaanbod is totaal verschillend. Wat in de ene wijk werkt zal niet per se werken in de andere. Het mooie is dat je toch heel veel van elkaar kunt leren.

In de wijken gebeurt al jaren ontzettend veel. Wat er al is, gaan we beter vormgeven, samen met ervaringsdeskundigen. Passen activiteiten nog steeds? Iets kan al drie jaar lopen, maar wellicht is de samenstelling van de wijk veranderd. We willen ons aanbod vraaggerichter maken.’

GR: ‘In beide wijken speelt de vraag: hoe kan je ouders met kinderen tot een jaar of veertien ondersteunen bij gezond leven in heel brede zin? Hoe kun je hun welzijn versterken? En ook: hoe zorg je dat de professionals die in de wijk werken met dezelfde bril naar een gezin kijken? Hoe zorg je ervoor dat zij elkaar echt weten te vinden, over de muren van organisaties heen?’

MB: ‘Met Gezond opgroeien met perspectief proberen we nog meer samen te werken tussen de verschillende domeinen. Als je met meerdere organisaties integraal gaat werken, is het leren kijken met dezelfde bril een uitdaging. Bijvoorbeeld “kwetsbaarheid”: elke organisatie kijkt hier op een andere manier naar. Kwetsbaar kan voor mij iets anders betekenen dan voor iemand met een medische achtergrond. Wij leren enorm veel van elkaar. Daarmee kunnen we de wijkbewoners beter bedienen.’

Integraal samenwerken voor de wijkbewoner

GR: ‘Ja, een heel belangrijk deel van ons project is het vergroten van de samenwerking tussen het medisch en het sociaal domein. Dat is wenselijk voor beide wijken. We hebben met elkaar afgesproken dat we jaarlijks een focus aanbrengen en we proberen nu vooral deze samenwerking op orde te krijgen.

De uitvoering van onze samenwerking kan per wijk verschillen en dat is prima. We willen maatwerk leveren: het moet werken en het moet aansluiten bij de behoeftes van de wijk.’

MB: ‘Aansluiten is heel belangrijk. Dan maakt het voor een bewoner niet uit of er iemand tegenover hem zit uit het sociaal of uit het medisch domein. Hij moet de vrijheid voelen om elke vraag te stellen. Met integrale samenwerking willen we laagdrempelig alle vragen kunnen beantwoorden. De samenwerking is volledig gericht op het belang van de wijkbewoner.’

Betrokken bewoners, sleutelfiguren én ervaringsdeskundigen

MB: ‘Ik ben sociaal werker in Het Zand en daarnaast kartrekker van de “Werkgroep ervaringsdeskundigen”. Wij werken altijd al nauw samen met betrokken buurtbewoners en sleutelfiguren uit de wijk. Maar “ervaringsdeskundigen” zijn voor ons nieuw. Wat dit voor ons inhoudt bekijken we met Samen Kansrijk en Gezond. We hebben nu één ervaringsdeskundige. We willen dit jaar twee ervaringsdeskundigen uit elke wijk gaan betrekken bij het project. Ieder met ervaringsdeskundigheid op een bepaald gebied, passend bij de wijken. Bijvoorbeeld ervaringsdeskundigheid op het gebied van armoede, of op integratie.’

GR: ‘Ik ben projectleider van Gezond opgroeien met perspectief. De reden dat ik dit graag wilde aangaan, is dat ik oprecht denk dat je het verschil kan maken door echt vanuit ouder en kind te denken. In het sociaal domein is het vanzelfsprekend om aan te sluiten bij de leefwereld en de behoefte van mensen. Door andere organisaties mee te nemen in dat gedachtegoed kun je het verschil maken.’

MB: ‘Er is enorm veel kennis en expertise aanwezig bij alle organisaties in de wijken. Ik zie het als een uitdaging om die kennis ten goede te laten komen aan de wijkbewoners. Ik vind het leuk om aan andere professionals te laten zien hoe ze beter kunnen aansluiten.’

MB: ‘Terwijl we nog bezig zijn om achter de schermen het project vorm te geven, staat het leven van de wijkbewoners natuurlijk niet stil. Dus we hebben onze voeten ook al in de klei. We zijn zelfs al zo ver dat we gaan evalueren hoe we hebben samengewerkt bij een bepaalde casus die de afgelopen weken speelde. Wat kunnen we hieruit leren? Wat gaan we voortaan anders doen?

We hebben voor ons project ruim de tijd en willen graag experimenteren, maar om stappen vooruit te kunnen zetten is het goed als je telkens terugkijkt. Zijn we op de juiste weg? In Tilburg zijn we erg van het bijstellen om weer verder te kunnen. We willen niet te lang wachten.’

GR: ‘Ik vind het fantastisch dat alle betrokkenen zo gemotiveerd zijn. En dat we het vertrouwen hebben dat we uiteindelijk uitkomen bij ons doel: gezond opgroeien met perspectief.’