De eerste keer dat Saliha Annouri (36) het water in ging, kreeg ze kippenvel. En dat was niet van de kou. ‘Het was alsof ik weer kind was,’ vertelt ze. ‘Ik zag het ook bij de andere vrouwen. We wilden alles tegelijk: het water in, leren zwemmen, spelen, de glijbaan af, het bubbelbad in. Het was één groot feest. We gilden, we zongen, het was een geweldig gevoel. De hele week praatten we erover. Ik kreeg zoveel appjes van vrouwen: bijna weer zwemmen!’ Tussen de lessen door oefenden ze, op de grond. ‘Ook vrouwen die niet mee zwommen oefenden mee, dan lieten we zien hoe ze hun armen en benen moesten bewegen.’
Het verhaal van Saliha is onderdeel van vier portretten van het project GONoord!
Tijdens een van de gezonde ontbijten van GONoord! had Saliha het voorgesteld. Zou het geen goed idee zijn om zwemlessen voor vrouwen te organiseren in Leiden Noord? ‘Al jaren had ik een nachtmerrie,’ vertelt ze, ‘dat een van mijn kinderen in de sloot valt. Wat moest ik dan doen? Ik kon niet zwemmen.’ Haar idee kreeg veel bijval van de vrouwen bij haar aan tafel. Toen de zwemlessen eenmaal waren begonnen, was er binnen no time een lange wachtlijst. ‘Er is veel behoefte aan. De meeste vrouwen hier hebben nooit gezwommen. Ze brengen hun kinderen wel naar zwemles, maar verder is het een onbekende wereld.’
Er zijn vrouwen die jong naar Nederland kwamen, maar ook die recent uit oorlogsgebied komen. ‘Syrische vrouwen die een hele moeilijke tijd achter de rug hebben,’ vertelt Saliha. ‘Zij kennen niemand hier, voelen zich nog niet thuis. Maar er zijn ook oudere vrouwen die nooit hebben gewerkt, de taal niet spreken, alleen af en toe naar de markt gaan. Ze zijn verlegen, teruggetrokken, hebben nauwelijks iets voor zichzelf, hun man of kinderen gaan altijd mee om te vertalen. Tijdens de lessen zie je dat ze zich langzaam prettig gaan voelen, losser worden. Ze proberen Nederlands te praten tijdens de les, durven fouten te maken. En ze spreken met andere vrouwen af om samen naar de moskee te gaan of om wat te gaan drinken.’
Tijdens de lessen zie je dat ze zich langzaam prettig gaan voelen, losser worden.
De zwemlessen betekenen heel veel voor haar en voor de andere vrouwen, heeft Saliha gezien. ‘We krijgen nieuwe contacten, ervaren steun aan elkaar. Dan zitten we na de les lekker met elkaar in het bubbelbad en dan komen de verhalen. Grappige verhalen, zielige verhalen, we lachen en huilen samen. Zelf zie ik het zo: zwemmen is mijn therapie. Het is een uurtje voor mezelf. Ik heb een druk leven met man, kinderen, werk, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Vrijdagochtend is van mij. Lachen, dansen, gezellig, grapjes. Het is alsof ik dan alles van me af kan gooien.’
Zwemmen is mijn therapie. Het is een uurtje voor mezelf.
Leiden Noord wil de gezondste wijk van Leiden zijn. In het project GONoord! worden buurtbewoners uitgenodigd om met ideeën te komen en krijgen ze ondersteuning om van hun idee een duurzaam initiatief te maken. Bij het Gezond Ontbijt komen eens per twee maanden zo’n 140 buurtbewoners ontbijten. Een ander hoogtepunt is het wekelijkse zwemmen voor en door vrouwen.
Om zichtbaarder te maken wat de projecten van Gezonde Toekomst Dichterbij doen en wat ze betekenen voor de gezinnen, hebben we een aantal projecten in beeld gebracht. Tijdens een reis door Nederland maken we kennis met de gezinnen en professionals die werken aan een Gezonde Toekomst Dichterbij. Van ieder project worden een professional en een of twee gezinnen geportretteerd.
Met het in beeld brengen van de projecten laten we zien hoe gezinnen en professionals samenwerken aan een Gezonde Toekomst Dichterbij. Voor henzelf, hun gezin, de wijk en toekomstige generaties.
Foto’s: Frank Penders